Nieuw samengesteld gezin
Het hoeft niet persé altijd een hotelleke te zijn waar ik mijn eenzame avonden en nachten hoef door te brengen. Of een garagebox. Deze keer voor een co-housing-formule gekozen in de 'Cameron Highlands'. Mijn huidige stop dus. Volgt u maar mee op de kaart. Klinkt allemaal heel 'Engels', en dat is het ook wel een beetje. Met theeplantages enzo. Een beetje 'higher' gelegen ook, wat zich ook wel wat vertaalt in de temperaturen. In die zin dat het hier merkelijk 'kouder' is. Allemaal heel relatief natuurlijk, maar ik was intussen temperaturen 'met een 3 ervoor' gewend. Niet 'met een 2'. Stervenskoud dus.
Soit. Ik mag mijn tijdelijk logement voor enkele dagen delen met een paar room-mates uit, jawel: Nederland: Freek en Michèle (uitspreken mét de E achteraan, dat was blijkbaar een hele belangrijke). Ook 2 solo-travellers.
We trekken er morgen samen op uit voor een trekking in de nabijgelegen heuvels. Door mijn nieuwe gezinssituatie word ik nu blijkbaar verondersteld wat gezamenlijke familie-activiteiten te doen. Ik leer elke dag bij. De man des huizes beweert een 'wandelend kompas' te zijn. We zien wel. Wellicht weer wat stoere macho-praat. Ik heb het parcours de nacht ervoor alvast heel goed bestudeerd en – voor zover mogelijk - gememoriseerd. Ik heb het niet zo voor stoere machos. Los daarvan, zit het niet in mijn genen me blindelings te laten leiden door een man. Niets persoonlijks.
Maar intussen zijn we een dag verder en ik kan het nog navertellen. Dus dat is altijd wel goed. Mijn wandelend kompas heeft zich uiteindelijk niet al te hard moeten bewijzen. En was af en toe ook wel even ‘het noorden kwijt’. Wij allemaal, ik moet eerlijk zijn. Maar los daarvan neem ik soms ook wel eens graag de touwtjes in handen. Niet altijd naar de zin van Mr. Kompas, maar ik ben dan weer Mrs. Pride: ik heb zo ook mijn ‘trots’. Dat ook dus. Ook al liepen we daar dan al een tijdje op wat onduidelijke wandelpaden (heel wat afgewaaide takken en bomen door een storm van de afgelopen dagen). Ook al even geen levende ziel meer tegengekomen enzo. Wegwijzers al helemaal niet. En dan dacht ik bij mezelf: ”Ben ik nog wel goed bezig?” maar 2 seconden later: ”Tuurlijk, San. Gij zijt toch altíjd goed bezig?.” 😃😉 En hupla, daar beland je dan uiteindelijk, half onder het slijk en totaal-gehydrateerd op de top van de heuvel, die een ‘rewarding view' had beloofd, maar vandaag gehuld in mist en geen sikkepit te zien. En dan denk je heel even: ”Kust nu mijn voeten". Maar het leven gaat daarna gewoon weer verder. Niets gebeurd. De hele weg terug naar beneden. Met meneer op kop. Hij kent nu de weg. Ik laat hem doen. Als tegenprestatie is hij zich nu aan het bewijzen in de keuken. Ik zet straks alvast de vuilzakken buiten. Kwestie van het rollenpatroon wat in stand te houden.
Na een dag in testosteron-gezelschap was de nood er meer dan ooit om er een dag ‘op mezelf' op uit te trekken met gezelschap dat – die zekerheid heb ik altijd - nooit kan tegenvallen: de vélo. Maar Maleisië is geen fietsland. Zoveel is duidelijk. Alles samen nog geen 5 fietsen gezien de voorbije tijd, en nog geen halve meter aan fietspaden. En hier al helemaal niet. De Ardennen in het kwadraat wat sommige hellingsgraden betreft. Het zit me niet mee. Ik zal er mogen naar fluiten. En ik word er zowaar wat kregelig van, want mijn fietsbenen beginnen danig af te zwakken. En te kittelen ook. De rest ook trouwens: in honderdduizend stukskes heb ik ze gemept, die hardnekkige Maleisische muggen. Als straf vervolgens hun karkassen van de muur van mijn kamer mogen schrobben. Ik kreeg dit bloedbad anders niet deftig uitgelegd aan de eigenaar van het huis.
Zo, u bent weer helemaal mee. Morgen de bus op richting Penang (Georgetown), een eiland aan de westkust. De chauffage staat daar merkelijk hoger, dus dat wordt een C4 voor mijn lange broeken en dito mouwen. Laatste bestemming in Maleisië, vooraleer Singapore aan bod komt (voor zij die al dachten dat ik het vergeten was).
Nog even dit: heel origineel dat sommigen onder jullie een ‘artiestennaam' of andere schuilnaam gebruiken in de reacties…. Volop aan de ontmaskering bezig… de Masked Singer is hier ook al begonnen precies…😎
Fijn weekend & tot over enkele dagen!
S x
Reacties
Reacties
Laat u niet doen door die kaasbollen e.
Geniet met volle teugen
Hey, eindelijk eens tijd om wat te zeggen.
Ik geniet ten volle van je reisverhaal, zoals altijd trouwens 😉
Aan het testosteron -gehalte in jou bloed twijfel ik helemaal niet. En je laten doen of lijden, daar heb ik ook geen twijfels aan.
Geniet maar van alles wat jou bestemming je biedt, ik geniet ondertussen van het zonnige Frankrijk. (met mijn fantastisch geweldige vent ❤️)
Ps, hopelijk blijft je kapsel zich gedragen 😉
Zeg heb je die arme MichèlE daar nu zomaar achtergelaten? Een beetje lief zijn voor de vrouwtjes é. Het verjaardagsfeestje van K1 was een topper trouwens. We hebben je gemist. Tijd om te gaan slapen nu. 💋 van ons 2
Dag Tante San,
We kunnen extra foto ruimte voor je kopen, maar waar storten we voor extra reis-ruimte?
Niet dat we je hier in de vloanders weg willen, maar blijkbaar ben je je daar aan het “jeunen”… en wij zijn ondertussen verslaafd aan je reis verslagen. Iedere morgen loert de cold turkey om de hoek, en die kan maar verdreven worden met een nieuw verhaal…
We kijken uit naar de volgend verslag en vooral: have fun!
Heerlijk toch, zo op zondagmorgen bij de koffie, genietend van je reisgeploeter. We zitten lekker op de eerste rij, fris gewassen en uitgeslapen mee te lezen. Benieuwd naar wat komen gaat en vooral onder de indruk van je niet aflatend enthousiasme.
hallo, hier een berichtje vanuit Beernem.
Tussen de verkiezingskoorts door nog even tijd genomen om wat van ons te laten horen.
Ondertussen avondmarkt achter de rug, helaas was je er niet bij, het was fantastisch weer, ons moeder heeft de ganse NM op haar terras gezeten om van daaruit het installeren van de kraampjes te regelen, iemand moet wat orde op zaken brengen.
Vanaf nu kan ze ook niet meer door haar ramen kijken, hangt een reuzegrote affiche voor en tot nader orde moet die daar blijven hangen, dus last van zon in haar living krijgt ze nu voorlopig ook niet meer.
Ik heb haar ondertussen aan het bakken gezet en ga straks even proeven, zo blijft ze bezig en dat houdt haar jong.
Alles loopt hier zijn gewone gangetje, niks zo spectaculair als bij jou natuurlijk.
Morgen begint de herfst, dus plakken van de hitte wordt het hier ook niet meer.
Gelukkig zal je bij terugkeer jouw ongebruikte dikke pullen kunnen gebruiken, dat komt goed uit.
Zo, ik ga nu even tot aan de berenloop, zien hoe de deelnemers afzien, en denken dat ik gelukkig met al dat sporten toch een beetje oplet.
Mogelijks zal ik me, zoals naar jaarlijkse traditie, voornemen om volgend jaar eens mee te doen....
Geniet nog verder van jouw gezelschap en als je die beu bent, laat ze gewoon achter, is geen misdaad in het nieuwe strafwetboek.
Doei, en geen zorgen voor het thuisfront, hier alles onder controle en reken maar dat er controle is!!
jezus
Leuk om jouw reisverhaal te volgen . Ik heb deze namiddag de berenloop zonder jouw support uit gelopen en ik hoop vlg jaar hem te lopen met jezus . Vele groetjes en geniet nog van je nieuw samengesteld gezin
Dag Tante San,
Veel succes met Lewis! Gelukkig heb je die beachvlag van den CM niet mee. Ik ben niet naar de Berenloop gaan kijken (voetbal is toch veel belangrijker, niet?). Maar ik beloof plechtig om volgend jaar Chantal en vooral Jezus te gaan aanmoedigen!
Jezus die de berenloop uitloopt? Zouden die wonderen toch echt zijn?
Doe de groeten aan de noorderburen en zeg dat ze vooral daar blijven…
Grt Carlo
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}